استان اصفهان با مساحت ۱۰۷۰۴۵ کیلومتر مربع، بین ۳۰ درجه و ۴۲ دقیقه تا ۳۴ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی و ۴۹ درجه و ۳۸ دقیقه تا ۵۵ درجه و ۳۲ دقیقه طول شرقی در بخش مرکزی ایران در جلگه ای حاصلخیز و پربرکت واقع شده و به طور خلاصه مي توان گفت اکثر شهرها و روستاهاي آن حاصل جريان زاينده رود است.

استان اصفهان از شمال به استانهای مرکزی، قم و سمنان، از جنوب به استانهای فارس و کهگیلویه و بویراحمد، از مشرق به استانهای یزد و خراسان و از غرب به استانهای لرستان و چهارمحال و بختیاری محدود می شود . بر اساس آخرین تقسیمات کشوری استان اصفهان دارای ۲۴ شهرستان، ۵۱ بخش، ۱۰۶ شهر و ۱۳۱ دهستان است و طبق نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ دارای جمعیت برابر با ۵۱۲۰۸۵۰ نفر می باشد. آب و هوای استان از نوع بیابانی است که وجود رشته کوه های زاگرس در قسمت غرب آن مانع نفوذ رطوبت به نواحی مرکزی و شرق استان می گردد. از طرفی وجود نواحی پست و کویری شرق استان هوای بخش وسیعي از آن را تحت تأثير خود قرار مي دهد. چندين رودخانه در سطح استان جريان دارد اما يکي از بزرگترين رودخانه هاي داخلي فلات مرکزي ايران زاينده رود است که از ارتفاعات زردکوه بختياري سرچشمه گرفته و سپس با جهت غرب به جنوب شرق استان به تالاب گاوخوني واقع در شهر اصفهان مي ريزد و نقش بسزايي در طراوت و شادابي و سرسبزي محيط شهرهاي همجوار به ويژه از نظر محيط زيست و اقتصادي ايفا مي کند . آثار معماري ارزشمندي که از ادوار مختلف تاريخ اصفهان بر جاي مانده است در زمره عالي ترين و کم نظيرترين آفرينشهاي جهان به شمار مي روند. رمز و راز شکوه جاودانه فرهنگ و تمدن اصفهان را از يك سو بايد در پيشينه تاريخي و خلق آثار شگفت انگيز معماري و شهرسازي و نيز هنرهاي زيبايي جستجو كرد كه هر يك از آنها همچون فانوسي در گذرگاه تاريخ اين مرزو بوم مي درخشيده و هيچگاه در برابر تندباد حوادث تاريخي خاموش نشده اند و از سوي ديگر اينچنين اعتلاي ماندگاري را بايد مولود مساعد بودن موقعيت تاريخي، اقليمي و فرهنگي خطه پهناور استان اصفهان دانست كه اين شهر در مركزيت آن واقع شده است.